KAYIP

Çakır, Samsun Kurupelit'te kulubesinden çalındı.

Görenler lütfen buraya not bıraksın...

GÖÇ

Bir göç hikayesi anlatılır.

Kafkas dağlarının yamaçlarından,

Sahile uzanan.

Limandan usul usul kalkarken gemiler,

Usul değildi yürekler.

Dalgalar değildi sahile vuran.

Buruk gözyşlarıydı.

Martı sesleride yoktu,

Çığlıklar vardı,

Çığlıkları bastıran hıçkırıklar.

Canan dan koparılan canlar vardı,

Güneş aydınlatmamıştı onları,

Kahrolası karanlık vardı...

Tayfaların manasız bakışları önünde,

Çekes ağıtları sarmıştı gökyüzünü...

Mızıkalar suskundu... Kamalar yetim...

Yosun tutmuştu kartal bakışlar.

Denizden hırçındı yürek atışları...

Gemi;aynı rotada giderken,

Rotasız hayaller vardı yüzlerde.

Bir yüz vardı,

Bir yüz vardı,daha ondokuzunda...

Oturmuş yamçısının üstüne,

Anılar gözünde kör düğüm,

Gölgesinin gözyaşlarını siliyordu

Bir zamanlar Kafkasya da,

Destan üstüne destan yazan,

Ve Rus çarlarının uykularını kaçıran,

Yeşil bayrağıyla...

Bulutlardan hüzün yağıyordu,

Hasret yelkenlerini ıslatan,

Kafkasya kokuyordu özlem rüzgarları,

Deniz;tarihin ihanetini taşıyordu sırtında.

Çırpınan dalgalara ağır gelmişti bu yük...

Varlıktan...

Varolma savaşına doğru uzun bir yoldu bu...

Yorgun gemiler yanşırken yeni limanlara,

Misafir perverdi;

Açlık ve sefalet...

Mutluluk;sırt çevirmişti sanki,

Asalet intikamını alıyordu,

Sefalet kokan yeni topraklarda.

Yabancıydı yüzler.

Dilleri bir garip.

Donuk bakışlar vardı,

Onları sorgularcasına karşılayan.

Uçan kuşlarına takılmıştı misafir gözler,

Hürriyeti...

Hürriyeti kıskanırcasına...

Kuytu bir köşeye bırakılmış masum bir çocuk gibi,

Sönükte olsa bir umut ışığı aradılar.

Ama bulamadılar...

Yüzyıllarca sürdü yüreklerde yanan vatan hasreti.

Körüklendi her yeni doğan bebekle,

Bu sevdayla göçüp gitti nice canlar,

Törpülendikce özlemler,

Yeniden filizlendi.

Kafkas dağlarından havalan,

Kartal kanatlarında geldi hayat iksirleri.

Ama,ne emeller bitti,ne göçler...

Kaybeden Kafkasya oldu

Yetim kalan yine Kafkasya...

Nankör dünya ihanetini kustu,

Yüzyıllarca KAFKASYA'mın üstüne...

Erkan Başok(pşığuse)

Kafkasya

Ne savaşlar verilmiş,uğruna,vatan için
Ne destanlar yazılmış,yiğit kahraman için
Ne aslanlar yitirmiş,bir karış toprak için
Ağlarım! için için,senin için kafkasya

Ne dereler çağlamış,al al olmuş suları
Ne pınarlar kurumuş,içmez olmuş dostları
Revamıydı bizlere,olduk göçmen kuşları
Nerde senin canların,garip kalmış kafkasya

Bi çareyim burada,gönlüm inan orada
Bir yara şurada,batıyor hep bağrıma
Taşına,toprağına,hasret yaşadım sana
Ey... yüceler yücesi,kavuştur vatanıma

Sen aklıma gelende,öksüz gibi olurum
Enginlere dalarak, hayal eder dururum
Savaşırım kendimle,sanki bir şeyler için
Yanan alev görürüm,sönmiyen için,için

Öyle bir alevki bu,önünde duramazsın
Tutuşmaya görsün,set engel koyamazsın
Sen bizlere aitsin,yabanın olamazsın
Haykırsana dünyaya,garip kalmış kafkasya

Hamit Korken

Öğret Bana

Kamanın üzerinde dans etmeyi öğret bana
Kesilsede ayaklarım dayanırım acıya
Barut seslerii ninnim olsun
Göz çukurlarım kanla dolsun
Kılıçların gölgesinde büyüdük
Kes başımızı boşa çekmeyelim yük
Paletleri üzerimize yorgan diyerek ser
Elinden geleni ardına koyma, hepsini ver
Bombalar yağdırın üzerimize yığın yığın
Kanla sulanır şimdi Kaf Dağın
Füzeler fırlatılsa semaya
Bilirim düşeceği yer Kafkasya
Tanklar hep ateş kusuyor
Bizler hep sessiz, bizler susuyor…

—Kurşunun anası tabanca
—Çocuğu ölümdür anca.


Murat Dağlıbeg

MAVİ

GÜZEL BİR SÜS BİTKİSİ